แสงในนิทรรศการเกิดจากแหล่งกำเนิดแสงที่เป็นหลอดไฟชนิดใส ที่แขวนห้อยตามบริเวณต่างๆของห้องนิทรรศการ โดยหลอดไฟเหล่านี้ถูกขับเคลื่อนด้วยแผงควบคุมอิเลคโทรนิกส์ ให้มีการเคลื่อนที่ขึ้นลง และปล่อยกระแสไฟฟ้าในระดับต่างๆ ทำให้เกิดแสงสว่างที่มากหรือน้อย แผงอิเลคโทรนิกส์ถูกนำมาใช้ ให้ตำแหน่งและความสว่างของหลอดไฟเกิดการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ทำให้รูปแบบของผลงานถูกปรับเปลี่ยน ไม่ซ้ำเดิม
แสงจากหลอดไฟที่ส่องไปยังโครงสร้าง ช่วยตัดทอนรายละเอียดที่สลับซับซ้อนของโครงสร้าง ทำให้ความหลากหลายของรูปทรงและขนาดของวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ กลายเป็นเงาที่มีรูปร่างเรียบง่ายขึ้น แสงยังทำการแปรค่าวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ ที่มีรูปทรงลักษณะสามมิติ ให้กลายเป็นเงาแบนราบสองมิติ
การเคลื่อนที่ขึ้นลงของแสง ทำให้เงาที่เกิดขึ้น มีรูปร่างและความเข้มแตกต่างกัน เมื่อแสงอยู่ในตำแหน่งที่สูงจรดเพดาน จะเกิดเงาของโครงสร้างห้องนิทรรศการทอดลงมา และเมื่อหลอดที่มีลักษณะบอบบาง ถูกลดระดับต่ำลงไปจนปะทะกับพื้น ทำให้เกิดการสั่นสะเทือนทางอารมณ์ จากความเสี่ยงที่หลอดไฟนั้นอาจจะแตกด้วยแรงกระแทกได้ สายไฟที่มีลักษณะห้อยโค้งคล้ายเส้นหยัก จะเกิดการเปลี่ยนแปลงทางด้านความยาวและความโค้งมน ตามการเคลื่อนที่ขึ้นลงของหลอดไฟที่ติดอยู่บริเวณปลายสาย
แสงไฟที่ริบหรี่หรือสว่าง จะคอยควบคุมเส้นทางและจังหวะการเดินของผู้ชม ในการเคลื่อนที่ไปยังบริเวณต่างๆของห้องแสดง การตัดกระแสไฟทุกๆสิบห้านาที ทำให้เกิดความมืดในห้องนิทรรศการ เพื่อให้คนดูได้หยุดการเคลื่อนที่ ยืนนิ่งอยู่กับที่ ฟังเสียงสายไฟที่เคลื่อนที่ขึ้นลง จนกระทั่งเกิดแสงสว่าง จึงก้าวเคลื่อนที่ต่อไป หรือพยายามคลำทางในความมืด เพื่อเดินไปยังบริเวณอื่น โดยอาจจะเดินสะดุดสายไฟที่ห้อยลงมา หรืออาจจะเหยียบหลอดที่กองอยู่กับพื้นได้
๕ เมษายน ๒๕๕๓